Autor: admin

Kazimierz Deyna

Deyna Kazimierz to postać legendarna, znana każdemu fanowi piłki nożnej w Polsce a w szczególności w Warszawie gdzie piłkarz grał w latach 1966-1979 w Legii. Jest więc ulica Kazimierza Deyny na Bemowie, pomnik koło stadionu przy Łazienkowskiej. Najciekawsze są jednak inicjatywy oddolne, pomysły i projekty zwykłych ludzi którzy chcieli na swój sposób upamiętnić tego piłkarza.

Mural przy ulicy Inżynierskiej 1- Naprawa obuwia i prywatne muzeum Legii pana Ryszarda Wieteski

Pomnik Kazimierza Deyny utrzymany w stylistyce czeskiegu kubizmu – ulica Brzeska 16, w głębi placu

Ślady historii

Niektóre budynki pokryte są śladami wydarzeń, śladami historii, niezauważanych, zapomnianych, czasem nieoczekiwanych.

Ściana budynku piekarni Teodora Rajcherta na rogu ulic Grochowskiej i Wiatracznej. Ślad po eksplozji pocisku artyleryjskiego lub granatu

Budynek fabryki Florange przy Stalowej 34, widok od strony ulicy Równej. Brakujący fragment klocka to ślad po niemieckiej bombie z 1939 roku.

Szyld napisany cyrylicą pochodzący z czasów zaborów. Podwórko przy ulicy Inżynierskiej 5

Drugie życie starych rzeczy

Niektóre przedmioty starzeją się z godnością. Zamiast po krótkim „życiu” wylądować na śmietniku nabierają nowych cech, nowych właściwości. Dostają nowe życie…

Dawniej skrzynka na listy – obecnie barek turystyczny. Okolice Placu Szembeka

Żyrandol zamieniony w designerską popielniczkę – podwórko kamienicy przy ulicy Wileńskiej.

Wózek dla lalek – teraz donica na kwiaty, podwórko na 11 Listopada 22

Stalowy taboret warsztatowy – tapicerowane stylowe krzesło, Galeria Nizio przy Inżynierskiej 3

Jeszcze trochę detali

O tym co odróżnia przedwojenną praską architekturę od współczesnej już troszkę było. Poniżej następne przykłady starych detali architektonicznych.


Brama kamienicy przy Skaryszewskiej 15


Zwykła niezwykła kratka wentylacyjna, kamienica, okolice ulicy Ząbkowskiej

A tu już pełen rozmach- wieżyczka kamienicy Leona Doleya przy Chodakowskiej 22

Frontowa ściana kamienicy przy Stalowej 34

Dworzec Terespolski

Dworzec Terespolski to stacja końcowa Kolei Warszawsko-Terespolskiej. Kompleks budynków powstał w latach 1864-1865, niektóre budynki zaplecza powstawały w kolejnych latach aż do początków XX wieku.

Dworzec został zniszczony podczas bombardowań Warszawy w 1939 roku. Jego jedyna pozostałość to budynek przy Kijowskiej 14A gdzie mieści się obecnie skup złomu.

Kolejny budynek można znaleźć blisko nasypu kolejowego, pod adresem Kijowska 8. Bezpośrednio z ulicy jest praktycznie niewidoczny a z przeciwnej strony tylko w sezonie jesienno-zimowym. Budynek postawiono w latach 1891-1900 dla pracowników kolei.

Po drugiej stronie nasypu ocalał kolejny budynek, znacznie starszy bo z 1868 roku. Obecnie jego adres to Lubelska 33A a trafić tam naprawdę nie jest łatwo. Miejsce jest tak odcięte od okolicy, że określenie, że psy dupami szczekają jest jak najbardziej na miejscu.

W rejestrze zabytków funkcjonuje jako budynek magazynu warsztatowego Kolei Warszawsko-Terespolskiej. Być może tak było ale obecny kształt wskazuje, że w późniejszym okresie został zaadoptowany do celów mieszkalnych.

Parę kroków dalej można dotrzeć na tyły kamienicy przy Targowej 14 a konkretnie budynków stajni i wozowni z przełomu XIX/XX wieku. Czy miały coś wspólnego z Koleją Warszawsko-Terespolską?